Warsztaty z asertywności
Niejednokrotnie już pisałam, że markę danej szkoły tworzą m. in. jej absolwenci. Nasza szkoła, szkoła w Jeziorku także jest mocna, w dużej mierze, mocą swoich absolwentów. Mamy wspaniałych absolwentów, którzy są naszą dumą. Często inicjuję takie miłe spotkania z nimi, a czasem zdarza się, że to właśnie oni wracają do nas po latach ze swoimi pomysłami, wdrażają ciekawe inicjatywy. Tak było w tym przypadku. Za to dziękuję tym razem naszej absolwentce Izabeli Chełstowskiej. O szczegółach warsztatów dotyczących asertywności poprowadzonych przez Izę napisała pani Milena Chylińska, która na moją propozycję zorganizowania takich zajęć z udziałem uczniów na godzinie z wychowawcą w kl. IV-V odpowiedziała pozytywnie, za co także jej dziękuję.
Beata Sejnowska-Runo
Dnia 30 kwietnia 2021 r. w piątkowy poranek, na godzinie wychowawczej klas IV i V, w ramach zajęć: "Promocja zdrowia psychicznego"odbyły się warsztaty. Zajęcia opracowały i przygotowały studentki V roku kierunku psychologia Akademii Pedagogiki Specjalnej. Program profilaktyczny skierowany był do uczniów w wieku 10-12 lat i obejmował 6 obszarów tematycznych. Nasi uczniowie spośród proponowanych tematów, wybrali temat nr IV: ASERTYWNOŚĆ.
- Temat nr I: POSTRZEGANIE SIEBIE I ROZUMIENIE SWOICH UCZUĆ
- Temat nr II: POSTRZEGANIE INNYCH I ROZUMIENIE ICH UCZUĆ
- Temat nr III: UMIEJĘTNOŚĆ ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW
- Temat nr IV: ASERTYWNOŚĆ
- Temat nr V: JA I MOJA KLASA
- Temat nr VI: KOMUNIKACJA W GRUPIE
Uczniowie mieli okazję przybliżyć i zaznajomić się nie tylko z samym pojęciem asertywność, wszak, w tym przypadku teoria to tylko niewielka część szerokiej umiejętności, która przysparza wiele trosk większości z nas.
Ciepłe i serdeczne głosy oraz miłe twarze pań prowadzących przełamały barierykomunikacyjne – nasi uczniowie byli naprawdę aktywni i zaangażowani.
Najciekawszą częścią warsztatów okazały się scenki rodzajowe. Każdy z uczestników miał okazję przetestować własną asertywność. Ku zaskoczeniu prowadzących, wszyscy świetnie poradzili sobie z kulturalnym, aczkolwiek stanowczym odmawianiem. Niektórzy nawet, omijając szerokim łukiem uległość oraz jej siostrę agresję, na poczekaniu proponowali zachowania pełne kompromisu.
Składamy serdeczne podziękowania p. Aleksandrze Dudek i p. Izabeli Chełstowskiej za tę niezwykle potrzebną i ważną lekcję.
Marzeniem byłoby nawiązanie dłuższej współpracy i np. realizacja całego cyklu spotkań.
Kto wie…?
Milena Chylińska